GOOISCHE VROUWEN 3
YESTERDAY WHEN I WAS YOUNG ..
Gisteravond toen ik zeer voldaan uit de bioscoop naar huis reed, nagenietend van Gooische Vrouwen 2, begon er kritiek op te borrelen in mijn hoofd. Of was het misschien irritatie? Want toen ik vanochtend wakker werd ben ik gaan doen wat sommige mensen doen, vóórdat ze naar een film gaan, de recensies lezen.
Goed dat ik het niet eerder had gedaan, want dan had ik mijzelf misschien een paar uur ongecompliceerd plezier door de neus geboord.
Maar toch . . De eerste kritische regel die ik las kwam er op neer dat de tijd tussen de presentatie van Gooische Vrouwen 1 en 2, niet was gaan zitten in het schrijven van een verrassend scenario. mwa, niet helemaal mee eens, maar ik vind wel dat het voornamelijk “business as usual” is. Maar ja, wel zeer vermakelijke business. Toen we naar buiten liepen zei ik tegen mijn vriendin “die film had een uurtje langer moeten duren!” De vier vriendinnen zijn rond de veertig op het moment dat gesuggereerd wordt dat dít hun leven is. Dat ze daarmee gaan dealen, geen spannende dingen meer gaan beleven en dat hun verder niets méér rest dan doorgaan met ademhalen en leren leven met de ongemakken van de ouderdom. Maar dan wel in stijl.
En dat is dan toch een leuke film geworden. Voorspelbaar? Ja. Racistisch? Welnee! Komo, Yari, de vier vriendinnen en vooral tante Cor niet te vergeten, ze worden allemaal gepersifleerd. Maar hoort dat niet allemaal bij de voorspelbaarheid waardoor het weer komedie wordt?
Nee hoor, GV 2 is echt een leuke film, maar die wat mij betreft wel wat meer van het leven had mogen laten zien. Ik mis een jaar of veertig van het leven van “de Dames”, maar is dat misschien het gat dat bewust is leeggehouden voor een eventuele GV3? Of wil ik nou meteen weer te veel. De tijd zal het leren.
DAAR WAS IK DUS AL BANG VOOR..
Voor mij kon de film niet meer stuk toen Tante Cor (Beppie Melissen) dat zei, toen bleek dat Cheryl niet voor Martin’s charmeoffensief zou vallen en vervolgens gauw de bloemen in het water ging zetten. Dat was voor mij de leukste scene.
Maar ook Roelien (Lies Visschedijk) die haar hoofd naar de rechter draait om met haar goede oor de uitspraak te kunnen verstaan. Geniaal!
Met uitzondering van Linda de Mol waren alle oude bekenden schitterend en overtuigend oud gemaakt. De liefde tussen de bejaarde Cheryl en Martin is compleet geloofwaardig en zéker wanneer Martin voor het laatst optreedt. Martin Morero (Peter Paul Muller) heeft in dat laatste optreden het aller, allerbeste van zichzelf laten zien.
De titel “Yesterday when I was young” is heel erg van toepassing op de tijd die vliegt. In het gewone leven zeker, maar in deze film in het bijzonder. Misschien is het wel zo dat we op ons veertigste klaar zijn met het vormgeven van ons leven en alles wat daarna komt als extraatje moeten beschouwen. Maar toch ben ík van mening dat er nog een hele interessante fase van het leven is tussen je laatste promotie en de traplift.
Daarom zeg ik: Kom maar op met Gooische Vrouwen 3!